ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΩΣ...

"Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος(ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!... αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον... μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων... και παρ' αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι... κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε!) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί"
Ι. Χρυσόστομος (Λόγοι κατά Ιουδαίων 48.851.38 έως 852.35)

Όσα χρόνια και αν πέρασαν ετούτη η «άρνηση» δεν κατάφερε να κρυφθεί, όποια όπλα και αν τέθηκαν απέναντι ΤΟΥΣ δεν κατάφεραν να τους νικήσουν.
Πώς να πολεμήσεις το φώς;
Πως μπορεί το σκοτάδι να έχει θέση στην ανθρωπότητα όταν απλά εκ φύσεως δεν βιώνει υλική υπόσταση, διατηρώντας έτσι σαν μοναδική προϋπόθεση ύπαρξης αναπνοές μαυροφορεμένων «νάνων» ανθρώπων.
Στα σκαλοπάτια του φόβου αναρριχήθηκαν εκείνοι οι μικροί σκοταδιστές «της ερήμου» για να μπορέσουν να κρύψουν τον ΗΛΙΟ ΘΕΟ της γνώσης και να περιορίσουν την ανθρωπότητα σε συνθήκες σπηλαίου, δέσμια των προλήψεων και της δεισιδαιμονίας.
Ο Ελληνισμός αντιμετωπίστηκε και πολεμήθηκε πάντα από μικρούς ανθρώπους, οι φορείς του ελληνισμού οι ΕΛΛΗΝΕΣ μεταμορφώθηκαν σε αχτίδες φωτός φτάνοντας στα πέρατα της οικουμένης μεταφέροντας ΠΑΝΤΑ την θέρμη της γνώσης.
Κάθε αχτίδα ΦΩΤΟΣ η οποία σήμερα έστω και λίγο ζεσταίνει την ανθρωπότητα κρύβει μέσα της τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, θεούς και προγόνους.
Ο χρόνος τα πάντα ανατρέπει σήμερα η αύριο, εγώ ποτέ δεν υπολόγισα ότι ετούτη η ανατροπή θα γίνει στα δικά μου χρόνια ύπαρξης, όχι βέβαια, ποτέ δεν το σκέφτηκα έτσι. Αντλώ την δύναμη του να ΠΕΡΙΜΕΝΩ μέσα από το ΦΩΣ του ελληνισμού, στα χρόνια που ζω αλλά και σε εκείνα που δεν θα «υπάρχω», όσο ζω διατήρησα μέσα μου ετούτο το φώς, όσο μπόρεσα το κράτησα για εκείνα τα χρόνια που δεν θα υπάρχω.
...Η ΙΘΑΚΗ θα βρεθεί και πάλι!

Read More

ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ...

Ο ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗΣ (-276) παρατηρώντας ένα πηγάδι κατά τη διάρκεια του θερινού ηλιοστασίου (21 Ιουνίου η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου) διέκρινε πως μπορούσε να δει τον πάτο του χωρίς ίχνος παραμικρής σκιάς. Αυτό σήμαινε πως ο Ήλιος είναι κάθετα τοποθετημένος στο σημείο εκείνο, στη συνέχεια και τον επόμενο χρόνο την ίδια ημέρα επανέλαβε την μέτρηση αλλά σε διαφορετικό σημείο τώρα.
Οι γωνίες πρόσπτωσης του Ήλιου στα δύο διαφορετικά μέρη καθώς και η απόσταση των δύο σημείων στα οποία έγιναν οι μετρήσεις του έδωσαν με ακρίβεια το μήκος της γης!
Ο Ερατοσθένης έζησε στην Αλεξάνδρεια και βρέθηκε στους ίδιους χώρους σκέψης με τους Ευκλείδη, Αρχιμήδη, Απολλώνιο, Κόνωνα, Δοσίθεο και άλλα φωτεινά μυαλά. (Όλοι τους εργάστηκαν στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας).
Οι Έλληνες κατάλαβαν από πολύ νωρίς ότι η γνώση παράγεται μόνο σε σημεία στα οποία υπάρχει ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΗ γνωστικών ανθρώπων και τέτοια είναι οι ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ, δημιουργήματα ΘΕΩΝ.
Η συσσωρευμένη γνώση η οποία υπήρξε και στην ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ του -300 είναι αυτή η οποία εξυπηρέτησε τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Το μοίρασμα της ΓΝΩΣΗΣ τόσων ανθρώπων του Ελληνισμού γέννησε αλλά και μοίρασε ότι απολαμβάνει στις μέρες μας ο «σύγχρονος» άνθρωπος και ταυτόχρονα ήρθε να υπενθυμίσει προς εμάς την παντελή έλλειψη ΙΕΡΑΤΕΙΟΥ της γνώσης σήμερα.
Τραγικά ΜΟΝΟΙ πια εμείς χωρίς το διαβατήριο της γνώσης στα δικά μας χέρια μοιάζουμε ανίκανοι να πορευτούμε προς το μέλλον, αφήνοντας ανεκμετάλλευτη τη «φοβερή» γνώση των προγόνων μας. Η εποχή η «δική μας» χαρακτηρίζεται από κάψιμο βιβλίων αλλά και γκρέμισμα κάθε λογής κέντρου συνάθροισης του γραπτού Θείου λόγου όπως είναι ο χώρος κάθε βιβλιοθήκης.
Ο Ερατοσθένης έζησε σε μια εποχή που πραγματικά κρατήθηκε από την αφάνεια του ανελέητου χρόνου χάρι σε αυτόν και στις συναναστροφές αυτού. Ο «φάρος» της Αλεξάνδρειας εκείνης ας είναι σε εμάς σήμερα ένα βιβλίο, ένα μικρό τρεμάμενο φως οι σελίδες του στο δικό μας μονοπάτι ας ρίχνουν τόσο φώς όσο είναι αρκετό για να φωτίσει τις ζωές μας...

Αστεροπαίος

Read More