Διαβάζω τις αναρτήσεις πολλών χρηστών στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης
«αν είσαι ΧΑ θέλω να με διαγράψεις», και αντίστοιχα «είμαι
περήφανος για την Χ.Α αν θες διέγραψε με εσύ»!Οι μισοί δε θα μιλούν με τους υπόλοιπους. Μια κοινωνία διαιρεμένη πως είναι δυνατόν να προχωρήσει; Oλα είναι θέμα παιδείας, έπαψε πια να μας νοιάζει το κοινό συμφέρον δηλαδή της Χώρας μας.
Τι θα πει δε θέλω να σου μιλάω επειδή είσαι οπαδός ενός κόμματος όποιου και να είναι αυτό; και αν ισχύσει μέχρι που μπορεί να φτάσει ανεξέλεγκτα ετούτος ο αποκλεισμός;
Αν είναι ένα κόμμα φασιστικό αυτό που κάποιος αποκλείει κάτι δεν είναι εξίσου φασιστικό; Αν σε διαγράψει δηλαδή από "φίλο" έχει λυθεί το όποιο πρόβλημα;
Oχι βεβαίως!
Χανόμαστε σε λάθος μονοπάτια και σε ξένες σκέψεις. Ότι σκέφτεσαι δεν είναι δικό σου πια. Άλλοι στο έχουν προσφέρει. Έχεις πάψει πια να οραματίζεσαι και να δημιουργείς. Τίποτα δε μπορεί να συμβεί καλό σε εσένα χωρίς τους άλλους. Όλοι μαζί μπορούμε κανείς μονάχος του. Ο δρόμος για την πρόοδο είναι Λεωφόρος και χωρούν απαραιτήτως όλοι!
Η παιδεία μας θα πρέπει να διορθωθεί αν θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Με μικρές σταλαγματιές γνώσης αλλά αρκετές για να ξεδιψάσουν. Η ζωή μας βελτιώνεται από τις πράξεις μας και αν οι πράξεις μας είναι προϊόν γνώσης δικής μας και όχι αλλότριων τότε ναι μπορούμε να ζήσουμε με όλους.
Οι διαχωριστικές γραμμές δεν χωρούν σε ελεύθερα μυαλά παρά μόνο σε υποδουλωμένα. Ο κόσμος μας ανήκει σε όλους. Ο ίδιος κόσμος ανήκει σε εμένα αλλά και σε εσένα! Μιλάμε για τον ίδιο που εσύ θέλεις να τον αλλάξεις αλλά ταυτόχρονα το θέλω και εγώ! Το μέλλον μας, το κοινό μας μέλλον, πρέπει να είναι Ελληνικό.
Ο κόσμος μας είναι Ελληνικός αν πάνω από όλους υπάρχει το δημόσιο συμφέρον. Τότε μέσα στην Ελλάδα χωρούμε όλοι χωρίς αποκλεισμούς. Το συμφέρον της χώρας είναι και το δικό μας συμφέρον ας το κατανοήσουμε πια. Το ατομικό συμφέρον είναι ξένο και εχθρικό απέναντι στην Ελλάδα.
Το συμφέρον του Λεωνίδα ήταν να αποχωρήσει από τις Θερμοπύλες παρ αυτά όμως έμεινε. Ήταν θέμα παιδείας συν έλληνες συμφέρον σήμερα είχες εσύ, εγώ, όλοι μας αλλά όχι ο Λεωνίδας εκείνη την ώρα βρόντηξε στην καρδιά του η υπέρτατη αξία της θυσίας. Την θυσία την οποία και ο ίδιος διδάχτηκε. Το δημόσιο συμφέρον αυτό απουσιάζει από εμάς. Η γνώση διδάσκεται ας την διδαχτούμε λοιπόν σήμερα όπως μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας χωρίς αποκλεισμούς χωρίς καλούς και κακούς.
Η θα ζήσουμε σε ένα καλύτερο κόσμο όλοι μαζί ή σε ένα χειρότερο σαν αυτό που ζούμε, όλοι μας!
Ο κόσμος των «Αρχαίων» Ελλήνων είναι ένας παλαιός και ταυτόχρονα σύγχρονος κόσμος οι παρακαταθήκες, η συσσωρευμένη γνώση υπήρξε και υπάρχει.
Δε μπορείς να πορευτείς στο κύκλο της ζωής αν δεν κατανοήσεις την κίνηση του κύκλου, τα σημεία που τέμνει που αφήνει εκτός καθώς και ότι περικλείει μέσα του. Η συσσωρευμένη γνώση των προγόνων μας είναι ότι περικλείει ο κύκλος. Η γνώση μας είναι αυτή που καθορίζει την ακτίνα της περιστροφής του δικού μας κύκλου. Έτσι άλλοτε περιστρεφόμαστε εκτός του κύκλου της γνώσης άλλοτε απλά εφαπτόμαστε.
Εμείς θα επιλέξουμε αν χωρέσουμε στον κύκλο της γνώσης!
Αστεροπαίος
