ΑΚΟΥΣΕ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, ΕΣΥ πού κατέχεις την γη με τη γαλανή χαίτη (τη
θάλασσα), φίλε των ίππων πού κρατείς στα χέρια σου χαλκοφκιασμένη
τρίαινα συ κατοικείς εις τα θεμέλια του πόντου πού είναι βαθύς, πού
ταρακουνάς την θάλασσα και βροντάς, πού σείεις την γη με τα άφθονα
κύματα και οδηγείς τέθριττπον άρμα και με θαλάσσια σφυρίγματα τινάζεις
ψηλά το αλμυρό νερό….ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ σου έπαψαν πια μπροστάρη στη ΔΙΚΗ ΣΟΥ
θάλασσα να σε τιμούν, η Σαλαμίνα το Αρτεμίσιο, η Μύκαλη έσβησαν από τις μνήμες των νεοελλήνων, τώρα ο Νικόλαος κρατά δειλά την τρίαινα του πολεμικού ναυτικού και σε αυτόν προστρέχει προς στήριξη. Ελλάδα να έχεις αποδεδειγμένα την πιο αξιοθαύμαστη ιστορία ολάκερου του κόσμου, κάθε καρδιά η οποία χτύπησε και χτυπά στην πλάση ετούτη ΕΣΕΝΑ να λαχτάρισε και τη δική σου γνώση να γύρεψε όταν έμελε να προχωρήσει. ΟΛΟΣ ο ΚΟΣΜΟΣ να υποκλίνεται με θαυμασμό σε ότι εσύ δημιούργησες και όμως τα δικά σου παιδιά στην Ελλάδα να μην συνάντησαν και να μην άκουσαν ποτέ για την ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ και τον ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ.
Ο ένδοξος ΕΛΛΗΝΑΣ θεός της Θάλασσας ΠΟΣΕΙΔΩΝ «διώχθηκε» και τη δική του θάλασσα τώρα κρατούν οπαδοί της ερήμου, θρησκείας ξένης προς το γαλάζιο των ματιών της λατρεμένης Αμφιτρίτης. Η ερημοποίηση και απαξίωση της Ελληνικής Θεογονίας και κοσμογονίας συνεχίζεται, αγνώμονες πανίσχυρε βασιλιά της Θάλασσας ζώντας στην δική σου αγκαλιά, δεχόμενοι τα χάδια σου αλλά παραμένοντας πεισματικά δεμένοι σε ΞΕΝΕΣ ρωμαϊκές-βυζαντινές αξίες.
…Ω βασιλιά πανίσχυρε, αγιότατε, πολυτίμητε, πού χαίρεσαι με τους σεβαστούς μυστοπόλους και με τα Ιερά σεβάσματα είθε να είσαι ευμενής και να δείξεις την ευτυχία εις τους μυημένους.
Aστεροπαίος
