ΧΡΗΣΜΟΣ = ΦΩΣ O ΘΕΟΣ του φωτός δίνει απαντήσεις στα ανθρώπινα προβλήματα με την βοήθεια των χρησμών, κάθε χρησμός είναι κατά τέτοιο τρόπο διατυπωμένος ώστε να ερμηνευτεί ανάλογα και πάντα σε σχέση με τις ΓΝΩΣΕΙΣ αυτού που τον δέχεται.
Στον πρόναο του ναού Απόλλωνα στους Δελφούς υπήρχε η παραίνεση του «γνώθι σαυτόν» η κορυφαία ΑΛΗΘΕΙΑ δοσμένη από έναν αληθινό ΘΕΟ, ένα χρησμός παρακαταθήκη για ΟΛΟΥΣ μας.
Τον χρησμό αυτό κλήθηκαν να ερμηνεύσουν στις ζωές τους όλοι οι έλληνες φιλόσοφοι της «αρχαιότητος» στο γνωστικό επίπεδο το οποίο βρέθηκαν μυημένοι στον χρησμό ετούτο είναι αυτό που σήμερα κρατά ζωντανές τις σκέψεις τους, τις ιδέες τους, την αναγνώριση τους. Η προτροπή του παραγγέλματος είναι το έναυσμα της αναζήτησης της αλήθειας αρκεί η ψυχή του καθενός να είναι σε θέση να το προσπαθήσει και να μην το φοβηθεί.
Ποιος αναζητά σήμερα την αλήθεια άραγε; Ελάχιστοι!
Το βόλεμα του μυαλού συνεχίζεται, παγιδευμένο σε αδιέξοδες σκέψεις χωρίς ελπίδα ανάκαμψης, στηριζόμενο πρωτίστως και κυρίως στην δική του αδιαφορία αλλά και σε όσα εύκολα μπορούν να «βρεθούν».
Ένα μυαλό που δεν έχει διδαχθεί τον τρόπο να ανα-ζητά όσα οδηγούν στο φώς καθιστώντας έτσι επίκαιρο και το δεύτερο παράγγελμα του ΘΕΟΥ στους Δελφούς το «μηδέν άγαν» τίποτα υπερβολικό, είναι αυτό που ίσως κάποια στιγμή μας ταρακουνήσει απο τα σκοτάδια της υπερΒΟΛΙΚΗΣ αδιαφορίας απέναντι στη γνώση, την αλήθεια, το φώς, τις πανάρχαιες αξίες ενός λαού με θεική καταγωγή
Αστεροπαίος
