O Μέγιστος των Ελλήνων.
Το χρονικό όριο κατά το οποίο άνθρωπος βιώνει την εμπειρία του στην γη είναι ένας κύκλος ανθρώπινης παρουσίας (ζωή). Αν αυτή η οντολογική βιωματική εμπειρία αποκτά και οντότητα πνευματική τότε ο συνδυασμός αυτών των δύο γενούν το εν, την πληρότητα και κοσμούν άπαξ δια παντός την αιωνιότητα. Σαν σήμερα οριοθετείτε η μέρα πληρότητας του Αλεξάνδρου του Μακεδόνος σαν σήμερα ολοκλήρωσε τον κοσμικό του κύκλο, κατορθώνοντας την ένωση του με το αγαθό. Ο Αλέξανδρος ο ΘΕΙΟΣ της αιωνιότητας ή ο ΜΕΓΑΣ της κοσμικότητας, κατόρθωσε μέσω του βίου του να φέρει και πάλι τους Θεούς στον κόσμο των θνητών. Η κοσμικότητα του Αλεξάνδρου προσέδωσε στην οικουμένη την ελπίδα και τη λύτρωση, απέναντι στο σκοτάδι και την αμάθεια. Ο λόγος των Θεών μετουσιώθηκε στις πράξεις του Αλεξάνδρου, κατορθώνοντας να φτάσει στα πέρατα της οικουμένης, πολεμώντας τα σκοτάδια της αμάθειας και της πλάνης. Η γνώση εφόσον μοιραστεί καθίσταται αιώνια και αυτό οι Έλληνες το γνώριζαν, ο Αλέξανδρος του φωτός μοίρασε απλόχερα ότι παρέλαβε από τον Θείο Δάσκαλο του (Αριστοτέλη) και τους γονείς του (φίλιππο, Ολυμπιάδα) έδωσε γνώση και παρέλαβε αιωνιότητα. Αυτό είναι το μήνυμα της ημέρας, η γνώση, είναι το μόνο άυλο στοιχείο το οποίο μπορεί να διατηρηθεί σε ένα κόσμο φθαρτό και πεπερασμένο.
Η γνώση συνώνυμο των Θεών μας, συμβολίζει την αιωνιότητα και αυτό θα αποζητά πάντα η φθαρτή ύλη, την κορύφωση την ένωση, την πληρότητα. Ο δυισμός γεννά το θάνατο απεναντίας η μονάς γεννά την αθανασία, η αθανασία προέρχεται οριστικώς και μόνο από το Θεϊκή μονάδα, η οποία είναι η γνώση.
Αλέξανδρε των Ελλήνων σε αγαπάω!
Το χρονικό όριο κατά το οποίο άνθρωπος βιώνει την εμπειρία του στην γη είναι ένας κύκλος ανθρώπινης παρουσίας (ζωή). Αν αυτή η οντολογική βιωματική εμπειρία αποκτά και οντότητα πνευματική τότε ο συνδυασμός αυτών των δύο γενούν το εν, την πληρότητα και κοσμούν άπαξ δια παντός την αιωνιότητα. Σαν σήμερα οριοθετείτε η μέρα πληρότητας του Αλεξάνδρου του Μακεδόνος σαν σήμερα ολοκλήρωσε τον κοσμικό του κύκλο, κατορθώνοντας την ένωση του με το αγαθό. Ο Αλέξανδρος ο ΘΕΙΟΣ της αιωνιότητας ή ο ΜΕΓΑΣ της κοσμικότητας, κατόρθωσε μέσω του βίου του να φέρει και πάλι τους Θεούς στον κόσμο των θνητών. Η κοσμικότητα του Αλεξάνδρου προσέδωσε στην οικουμένη την ελπίδα και τη λύτρωση, απέναντι στο σκοτάδι και την αμάθεια. Ο λόγος των Θεών μετουσιώθηκε στις πράξεις του Αλεξάνδρου, κατορθώνοντας να φτάσει στα πέρατα της οικουμένης, πολεμώντας τα σκοτάδια της αμάθειας και της πλάνης. Η γνώση εφόσον μοιραστεί καθίσταται αιώνια και αυτό οι Έλληνες το γνώριζαν, ο Αλέξανδρος του φωτός μοίρασε απλόχερα ότι παρέλαβε από τον Θείο Δάσκαλο του (Αριστοτέλη) και τους γονείς του (φίλιππο, Ολυμπιάδα) έδωσε γνώση και παρέλαβε αιωνιότητα. Αυτό είναι το μήνυμα της ημέρας, η γνώση, είναι το μόνο άυλο στοιχείο το οποίο μπορεί να διατηρηθεί σε ένα κόσμο φθαρτό και πεπερασμένο.
Η γνώση συνώνυμο των Θεών μας, συμβολίζει την αιωνιότητα και αυτό θα αποζητά πάντα η φθαρτή ύλη, την κορύφωση την ένωση, την πληρότητα. Ο δυισμός γεννά το θάνατο απεναντίας η μονάς γεννά την αθανασία, η αθανασία προέρχεται οριστικώς και μόνο από το Θεϊκή μονάδα, η οποία είναι η γνώση.
Αλέξανδρε των Ελλήνων σε αγαπάω!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου